Talisker: RIP (Roaming In Peat)!

Source: Whizzky.net

For Englih text scroll down…

Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που πάτησα το πόδι μου στο νησί του Skye και αν και δεν είμαι άνθρωπος του μεταφυσικού ή των …δονήσεων, τα vibes αυτού του άγριου τόπου έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στην μνήμη μου.

Το ίδιο καιι το μυθικού Talisker, τα ουίσκι του οποίου έχουν γίνει συνόνυμα της μελένιας κάπνας, της αλμυρής πληθωρικότητας με της πιπεράτης αγριάδας. Δεν θα μπορούσα να χάσω επομένωςτην ευκαιρία να φρεσκάρω την μνήμη περί του στυλ του αποστακτηρίου που ιδρύθηκε περί το 1830 από τα αδέλφια McAskill στην δυτική ακτή του ανεμοδαρμένου αυτού μαγικού τόπου, δοκιμάζοντας ταυτόχρονα και δύο σχετικά νέες κυκλοφορίες του.

Φυσικά η αρχή δεν θα μπορούσε παρά να γίνει με την πλέον κλασσική ετικέτα, το εμβληματικό Talisker 10 Years Old ( * * * * ) το οποίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1988. Το βαθύ χρυσαφί χρώμα του σε προετοιμάζει για ένα πληθωρικό ουίσκι και αυτό ακριβώς βρίσκεις σε μύτη και στόμα. Αν και θεωρητικά μέτριο στη ποσότητα της τύρφης που χρησιμοποιείται για το στέγνωμα του κριθαριού,  θα σοκάρει τον αρχάριο στο νησιώτικο Malt ουίσκι με την καπνιστή του μύτη, έστω και αν αυτή υποστηρίζεται γενναιόδωρα από τόνους μελιού και ώριμων κίτρινων φρούτων. Η επιλογή 45,6 αλκοολικών βαθμών και η χρήση παραδοσιακής σερπαντίνας για την υγροποίηση του αποστάγματος συνεισφέρουν στο πολύ πλούσιο σώμα, που πραγματικά σε μαστιγώνει με αλμύρα και θέρμη, στέλνοντας στο μυαλό αρώματα πιο ισχυρά και από τα vibes του νησιού!

Το Talisker Skye ( * * * ½ ) είναι φυσικά και αυτό Single Malt – προέρχεται δηλαδή από βινοποιημένο κριθάρι και είναι προϊόν ενός και μόνο αποστακτηρίου- ωστόσο ακλουθώντας την νέα τάση δεν διαθέτει ένδειξη ελάχιστης παλαίωσης. Λέγεται ότι αποστάγματα 3 έως 25 ετών συμμετέχουν στο blend που λανσαρίστηκε το 2015, το οποίο πάντως δεν διαφέρει ιδιαίτερα από το 10 Years Old. Βέβαια η αίσθηση της τύρφης είναι λίγο πιο έντονη το ίδιο όμως συμβαίνει και με αυτή της αλκοόλης, γεγονός που σε συνδυασμό με τις περισσότερες τανίνες του προσδίδουν μια μεγαλύτερη επιθετικότητα.

Το Talisker Storm ( * * * * ) είναι και αυτό αχρονολόγητο, όμως είναι και το πλέον υπερβιταμινωμένο της τριάδας. Παρόλο που οι διαφορές είναι και εδώ ελάχιστες, η ετικέτα που πρωτοεμφανίστηκε το 2013 είναι η πλέον κεχριμπαρένια στο χρώμα αλλά και αυτή που βάζει τις πλέον ισχυρές νότες μελένιας αλμύρας, καπνιστού πλούτου και αναγνωρίσιμης Talisker πιπεράτης υπογραφής στο ποτήρι.

Έχω δοκιμάσει πολλές ετικέτες του αποστακτηρίου-πιο σπάνιες και ακριβοθώρητες είναι η αλήθεια-   οι οποίες ενώ όλες τους διαθέτουν την ίδια μοναδική υπογραφή  του Talisker προσφέρουν παράλληλα ένα μεγάλο εύρος αρωμάτων και γεύσεων. Αυτό δεν ισχύει εδώ μιας και οι διαφορές μεταξύ αυτής της τριάδας να είναι ελάχιστες, με την  ομοιομορφία  των τιμών –και οι 3 ετικέτες κοστίζουν λίγο κάτω από τα 50€- να καθιστούν την επιλογή ακόμα πιο …ομιχλώδη.

Όμως όλα τα παραπάνω έχουν και τα καλά τους. Το πρώτο είναι ότι με ποσά λογικά σε σχέση με τον τρέχοντα τιμολογιακό  παραλογισμό του κλάδου μπορεί κάθε λάτρης του ουίσκι να φέρει στο ποτήρι του/της 3 παγκόσμιας κλάσης αποστάγματα· το δεύτερο ότι όποιο και να επιλέξει θα απολαύσει τα μοναδικά χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν παραπάνω. Χαρακτηριστικά που έχουν καταστήσει το Talisker ένα από τα πλέον ξεχωριστά σε χαρακτήρα  και σπουδαία σε ποιότητα  αποστακτήρια ουίσκι όχι μόνο της Σκωτίας αλλά και ολόκληρου του κόσμου!

Μια μεγάλη γκάμα από τα ουίσκι του Talisker είναι διαθέσιμα από τα καταστήματα Cellier.

---

It’s been 20 years since I set foot on the Isle of Skye and although I’m more on the pragmatism and less on the metaphysical side of things, the vibes of this wild place are indelibly etched in my memory.

So are the legendary Talisker, whose whiskeys have become synonymous with honeyed peatiness, salty opulence and peppery power. Therefore I couldn’t pass up the opportunity to refresh the memory of the style of the distillery -founded around 1830 by the McAskill brothers on the west coast of this windswept magical place- while also tasting two of its (relatively) newest releases.

Of course the pace is setting by the most classic one, the iconic Talisker 10 Years Old ( * * * * ) which was first released in 1988. Its deep golden colour prepares you for an exuberant whiskey and that’s exactly what you find both on nose and palate. Although theoretically moderate in the amount of peat used to dry the malted barley, it will shock the novice to island malts with its smoky nose, even if the bouquet  is generously backed up by tones of honey and ripe yellow fruit. The choice of 45.6 alcoholic degrees and the use of traditional worm tubes to cooling  the spirit  contribute to the full body, which really whips you with saltiness and heat, sending to mind aromas stronger than the vibes of the island!

Talisker Skye ( * * * ½ ) is a Single Malt too – i.e. it comes from malted barley and is the product of a single distillery – however, following the new trend, it does not have an indication of minimal aging. Spirits from 3 to 25 years old are said to be contributed in this blend that has been launched in 2015 and is not very different from the 10 Years Old. Of course, the feeling of peat is a little more intense, but the same happens with the sense of alcohol, and the presence of the tannins, a combination that results in an even more aggressive profile.

Talisker Storm ( * * * * ) is also non age-specified, but it is the most turbo-charged of the trio. Although the differences from the two previous ones are minimal, the label that first appeared in 2013 is the most amber in colour but also the one that puts the strongest notes of honey saltiness, peaty exuberance and the tall- tale Talisker pepperness in the glass.

I have tried many of the distillery’s labels – rarer and more expensive to be fair – all of which possessing the same unique Talisker signature but at the same time offering a wide range of aromas and flavours. That’s not the case here as the differences between this trio are diminutive, with the similarity in pricing – all 3 labels costing just under €50 – making the final choice even more …foggy!

But all of the above have their advantages. The first is that at prices that are reasonable -taking into account the current pricing absurdity of the spirit industry- a whiskey aficionado can bring 3 world class spirits in his/her glass; the second that whichever one chooses will enjoy the unique features mentioned above. Features that have made Talisker one of the most distinctive in character and great in quality whiskey distilleries not only in Scotland but also in the whole world!

A wide range of Talisker whiskeys are available from Cellier wine & spirit stores.

Horeca 2023, Λίγα κρασιά πολλές σημειώσεις. (Μέρος 2) / Horeca 2023, Not a lot of wines but a lot of tasting notes! (Part 2)

For English text scroll down…

Σχεδόν 60000 επισκέπτες μέτρησε η φετινή Horeca με περίπου το 1/3 εξ αυτών να εστιάζει στον κλάδο των ποτών. Έτσι, φαντάζομαι ότι πολλοί θα ήταν εκείνοι που δοκίμασαν τα κρασιά της έκθεσης και σχημάτισαν προσωπική εικόνα περί αυτών. Για όσους πάντως δεν πρόλαβαν να τα δουν όλα ή δεν κατάφεραν να επισκεφθούν την έκθεση, ακολουθούν οι προσωπικές επιλογές στα κόκκινα, σε συνέχεια του πρώτου μέρους που επικεντρώθηκε στα λευκά και τα ροζέ.

Ερυθρά κρασιά.

Andaras, Carignano del Sulcis 2020: Μεσαιωνικό νοσοκομείο θυμίζει αυτό το love it or hate it κρασί από το νησί Sant’ Antioco με τον όλο γάζα, ιώδιο και τσουκνίδα χαρακτήρα του. Από την βαθμολογία προφανές είναι ότι έκανα το πρώτο! ( * * * * )

Castel, Bordeaux 2020: Σπάνια βρίσκει κανείς ένα απλό Bordeaux που να πίνεται. Όμως η πρόταση της Castel διαθέτει εντυπωσιακή αρωματική συμπύκνωση για την κατηγορία, μεστή γεύση και επαρκές flavor ευκαλύπτου. +3χρόνια. ( * * ½  )

Castello Monsanto, Chianti Classico 2019: Ορισμός Τοσκανέζικης Sangiovese τυπικότητας αυτό το ωριμασμένο σε 500αρια βαρέλια Chianti Classico. Ελαφρύ, αυστηρό και όξινο, με άφθονη δροσιά και flavor βοτάνων και τσαγιού. ( * * * )

Chateau St. Michelle, Syrah 2019: Πυκνό, αιμάτινο και γεμάτο μελάνια αυτό το Syrah από την Columbia. Ένας “τζάμπα” τρόπος για να φέρει κανείς στο τραπέζι του το status του πλέον εμβληματικού οινοποιείου της ανατολικής ακτής! ( * * *  ½  )

Daou, Paso Robles Cabernet Sauvignon 2018: Οινοποιητικά σεμινάρια για αυτό το πληθωρικό και γλυκό αλλά ουχί βαρύ ή γλυκερό αμερικάνικο Cab. Καλοδομημένο αλλά όχι επιθετικό, γεμίζει το ποτήρι με μαύρο φρούτο και ευκάλυπτο. ( * * * ½ )

Lapis Luna, Zinfandel 2020: O …φεγγαρόλιθος δεν προκαλεί μόνο με την ετικέτα αλλά και με το περιεχόμενο! Μαλακό και γλυκόπιοτο αυτό το 15αρι Zinfandel από το Mendocino, προσφέρει εκρήξεις  εστραγκόν σε υπέροχη τιμή! ( * * * )

Taupenot –Merme, Nuits St George 1er Cru Les Pruliers 2013: Ναι, κοστίζει ένα σκασμό λεφτά αλλά αυτό το βουργουνδικό έργο τέχνης σε ρίχνει σε μελαγχολία με την light bodied αριστοκρατικότητα και την αέρινη φρεσκάδα του.  ( * * * * ½  )

Umberto Fiore, Barbera d’ Asti 2019: Το Πιεμόντε έχει ταυτιστεί με υψηλότατες τιμές. Όμως αυτή η ελαφριά Barbera από το Asti φέρνει το κύρος της περιοχής μαζί με ελαφριά, όξινη και πιπεράτη γεύση στο ποτήρι σας για μόλις 7€!! ( * * ½  )

Αϊβαλής, “4” 2019: Όσοι αρέσκονται στα υπερβιταμινωμένα (και ακριβά) Αγιωργίτικα ας μη προσπεράσουν το 4. Μπολιασμένο με μάκρος, όγκο και τόνους οξύτητας και τανινών, θα αποτάξει την σκληράδα του σε 10χρόνια. ( * * * ½ )

Αϊβαλής, Deux Dieux 2020: Είναι η πρώτη φορά που αυτό το blend Αγιωργίτικου και Syrah καταφέρνει να με κερδίσει. Εντάξει, είναι αναμενόμενα υπερ-βαρελωμένο, κατάστυφο και βαρύ, αλλά τουλάχιστον διαθέτει άφθονο φρούτο και μάκρος. ( * * * )

Βουρβουκέλη, Λημνιό 2018: Μια κορυφαία έκφραση της αρχαιότερης ποικιλίας του κόσμου, εδώ μάλιστα και σε μια κορυφαία χρονιά. Μακρύ, ευχάριστα τανικό και γεμάτο με χαρακτήρα λουλουδιών και βρεγμένης γης. ( * * * )

Γκλίναβος, Βλάχικο 2018: Ελαφρύ και ντελικάτο αυτό το Βλάχικο από το οινοποιείο της Ζίτσας. Στην αρχή παρουσιάζεται πολύ όξινο, όμως κατόπιν ηρεμεί χαρίζοντας δροσιά, πιπεράτη ισορροπία και αρώματα μπλε αγαύης! ( * * * )

Καραμολέγκος, Μαυροτράγανο 2020: “I am a believer!” -περί του δυναμικό ποικιλίας και παραγωγού- σε αναγκάζει να αναφωνήσεις  αυτό το  Μαυροτράγανο! Ένα αριστούργημα  ορυκτότητας και εκρηκτικού flavor βατόμουρου. ( * * * * )

Κώστα Λαζαρίδη, Chateau Julia Merlot 20211: Τα τελευταία χρόνια η best-seller εγχώρια ετικέτα της  ποικιλίας έχει απογειωθεί, αφού χωρίς να έχει θυσιάσει στάλα  συμπύκνωσης προσφέρει υπέροχη φρεσκάδα και τέλειο βαρέλι. ( * * * ½ )

Κώστα Λαζαρίδη, Κάβα Αμέθυστος 2019: Ένα δραμινό διαμάντι από 100% Cabernet Franc, που σπάει τα κοντέρ του γευστικού μάκρους, της γενναιόδωρης φινέτσας και του πυκνού κοκκινόμαυρου φρούτου. +10χρόνια! ( * * * * )

Χατζηβαρύτης, Γουμένισσα 2019: Το εμβληματικό κρασί που αναγέννησε την ξεχασμένη ΠΟΠ εξακολουθεί να συναρπάζει. Πυκνό, φοβερά δυνατό και γεμάτο χαρακτήρα ντομάτας και γλυκών φρούτων, διαθέτει δομή για 10ετία. ( * * * ½  )

---

This year’s Horeca counted almost 60,000 visitors, with about 1/3 of them focusing on the beverage industry. So, I imagine that many would be those who tasted the wines of the exhibition and formed a personal opinion of them. For those who either did not have time to taste all of them or did not manage to visit the exhibition at all, here are my personal red choices that are following the whites and rosés ones presented at the first part of the article.

Red wines.

Andaras, Carignano del Sulcis 2020: A medieval hospital brings to mind this “love it or hate it” wine from the island of Sant’ Antioco because of its gauze, iodine and nettle character. From my score it is obvious that I did the first! ( * * * * )

Castel, Bordeaux 2020: It’s rare to find a basic Bordeaux red that is drinkable! But Castel’s proposal has an impressive aromatic concentration for its category, a structured palate  and sufficient eucalyptus flavor. +3 years. ( * * ½ )

Castello Monsanto, Chianti Classico 2019: Definition of Tuscan Sangiovese typicality is this -matured in 500lt barrels- Chianti Classico. Light, austere and acidic, with plenty of freshness and herbs and tea flavor. ( * * * )

Chateau St. Michelle, Syrah 2019: Concentrated, bloody and inky, is this Syrah from Columbia. A great, affordable  way to bring the status of the most iconic winery on the east coast to your table! ( * * * ½ )

Daou, Paso Robles Cabernet Sauvignon 2018: Winemaking perfectionism for this lush and sweet but not heavy or flabby American Cab. Well-structured but not aggressive, it fills the glass with black fruit and eucalyptus. ( * * * ½ )

Lapis Luna, Zinfandel 2020: This “stone and moon” label is a head -turner both because of the label and the content of the bottle. Heady and  sweet-drinking, this  15% alcohol Zinfandel from Mendocino, offers bursts of tarragon at a great price! ( * * * )

Taupenot –Merme, Nuits St George 1er Cru Les Pruliers 2013: Yes, it costs a fortune but this piece of art from Burbundy  throws you into melancholy with its light bodied aristocracy and airy freshness. ( * * * * ½ )

Umberto Fiore, Barbera d’Asti 2019: Piedmont has been associated with very high prices. But this light-bodied  Barbera from Asti brings the prestige of the region along with a ehteral, acidic and peppery flavor to your glass for just €7!! ( * * ½ )

Aivalis, “4” 2019: Those who are fans of block-buster  (and expensive) Agiorgitiko should not pass by the “4”. Grafted with length, body and tons of acidity and tannins, it will tame its astringency in 10 years. ( * * * ½ )

Aivalis, Deux Dieux 2020: It is the first time that this blend of Agiorgitiko and Syrah manages to win me over. OK, it’s predictably over-oaked, heavy and awfully tannic, but at least it has plenty of fruit and length. ( * * * )

Vourvoukeli, Limnio 2018: A top vintage of the top expression of the world’s oldest variety! Long, pleasantly tannic and full of floral and wet earth character, this red from Xanthi region will reach its peak in ΄26. ( * * * )

Glinavos, Vlachiko 2018: Light and delicate is this Vlachiko from  Zitsa’s  winery. The initial impression is very acidic, but after this attack it calms down, offering freshness, peppery balance and blue agave flavor! ( * * * )

Karamolegos, Mavrotragano 2020: “I am a believer!” –regarding both variety’s and producer’s potential- forces you to sing this Mavrotragano! A masterpiece of minerality and hedonestic raspberry flavor. ( * * * * )

Costa Lazaridis, Chateau Julia Merlot 20211: In recent years the best-selling Greek Merlot has taken off in quality terms, since without sacrificing a drop of concentration it offers wonderful freshness and perfect use of oak. ( * * * ½ )

Costa Lazaridis, Amethystos Cava 2019: A fantastic gem from Drama region, this 100% Cabernet Franc excels at the  length of flavor, the generous finesse and the dense red-black fruit. +10 years! ( * * * * )

Chatzivaritis, Goumenissa 2019: The iconic wine that revived the forgotten PDO of Kilkis region Goumenissa still fascinates. Dense, tremendously powerful and full of tomato and sweet fruit character, it has solid structure for 10 years ageing. ( * * * ½ )

Οι Ηλειακοί Αμπελώνες συναντούν τους Ηλειακούς Ελαιώνες

Στο πλαίσιο του Make Noise Event που θα γίνει στην Food Expo 2023 θα παρουσιάσω το μοναδικό terroir και τις ποικιλίες της Ηλείας μέσα από μια ενδιαφέρουσα γευστική δοκιμή.

Ο Αυγουστιάτης, το Refosco, η Μαυροδάφνη, ο Τινακτορώγος και οι άλλες ποικιλίες του αμπελώνα της θα βρεθούν στα ποτήρια σας, αποδεικνύοντας ότι η Ηλεία αριστεύει σε κάθε χρώμα και στυλ!

Δημοφιλή και καταξιωμένα οινοποιεία της περιοχής αλλά και λιγότερο γνωστά ονόματα που συνθέτουν το οινοποιητικό σκηνικό της υπόσχονται να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφερον και να καταδείξουν το δυναμικό αυτού του αμπελώνα της ΒΔ Πελοποννήσου.

Τα ωραία πάντως εδώ ξεκινούν, αφού ο σύμβουλος ελαιολάδου Γιάννης Κουτσούκος θα πάρει την σκυτάλη και θα μας μυήσει στο άλλο εξαιρετικό προϊόν της Ηλείας, το ελαιόλαδο.

Κρασί και λάδι σε μια …Τοσκανέζικη σύμπραξη που θα λάβει χώρα την Κυριακή 19 Μαρτίου και ώρα 17:00 στη  Β2Β Αrea της έκθεσης στο Hall 3. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το https://foodexpo.gr/event/make-noise-event/

Santa Gertrudis Typica Ecuador: πλειοδοσία στην μαγεία!/ Santa Gertrudis Typica Ecuador: bidding on magic!

For English text scroll down…

Βαθμολογία: * * * * ½

Ανατρέχοντας σε σημειώσεις 50 πυκνογραμμένων σελίδων, που φθάνουν σε βάθος τουλάχιστον 10 χρόνων, διαπίστωσα ότι αυτός είναι ο πρώτος καφές από τον Ισημερινό τον οποίο δοκιμάζω! Στην αρχή ένοιωσα άσχημα για την άγνοιά μου, αλλά μετά από μια σύντομη περιήγηση στο διαδίκτυο συνειδητοποίησα ότι οι καφέδες αυτής της Λατινοαμερικάνικης χώρας μόλις προσφάτως έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον ακόμα και ιδιαίτερα ψαγμένων επαγγελματιών του καφέ.

Μάλιστα, αυτοί από την περιοχή Loja -που βρίσκεται στο νότιο άκρο της χώρας –κοντά στα σύνορα με το Περού- έχουν αρχίσει να γίνονται αντικείμενο λατρείας και να επιτυγχάνουν τρομακτικά υψηλές τιμές σε δημοπρασίες.

Ένα τέτοιο προϊόν δημοπρασίας είναι και ο Santa Gertrudis Typica που προέρχεται από υψόμετρα άνω των 1650μέτρων και αποτελεί αποτέλεσμα της “In vogue” διπλής αναερόβιας κατεργασίας. Αν και τα μεγάλα γράμματα στο σακουλάκι γράφουν Typica τα μικρά επισημαίνουν ότι πρόκειται για ένα καφέ από την ποικιλία Typica Mejorado, μια διασταύρωση Αιθιοπικής heirloom και Red Bourbon που καμία σχέση δεν έχει με την Typica που κάθε σοβαρός φίλος του καφέ γνωρίζει.

Φυσικά η λεπτότητα και η τιμή αυτού του καφέ απόκλεισαν την παρασκευή espresso, όμως η επιλογή της μεθόδου του Tetsu Kasuya έδωσε έναν καφέ φίλτρου που μου έκοψε την ανάσα τόσο με την φινέτσα όσο και με την τρομακτική πλην τέλεια χωνεμένη οξύτητά του. Η αρχική αίσθηση στην μύτη είναι αυτή των μανιταριών –συνηθισμένο όσο και αγαπημένο γνώρισμα των καφέδων αναερόβιας ζύμωσης- όμως όταν ο καφές αρχίζει να κρυώνει προβάλει ωραίο, νόστιμο φρούτο και κατόπιν μέλι.

Ανάλογα εντυπωσιακό είναι και το στόμα, που παρόλη την ελαφράδα του διαθέτει φοβερό μάκρος και flavor που υπερτροφοδοτεί το μυαλό με τσάι gunflint, ροδάκινο, ανανά και κόκκινα φρούτα.

Σε αυτά τα επίπεδα τιμής οι απαιτήσεις είναι τεράστιες, ωστόσο αυτή η πολύτιμη πρόταση από την Loja όχι μόνο στέκεται στο ύψος των περιστάσεων αλλά και με τον μοναδικό της χαρακτήρα αποδεικνύει ότι ο θόρυβος γύρω από αυτό το προσφάτως ανακαλυφθέν terroir μόνο τυχαίος δεν είναι. Ένας φοβερός, ξεχωριστός καφές!

Ο Santa Gertrudis Typica είναι μια δημιουργία της Taf, 210 6218172, ενδ. τιμή: 42€/150gr, 280€/kg.

---

Score: * * * * ½

Looking through 50 densely written pages of tasting notes, which go back at least 10 years, I found that this is the first coffee from Ecuador that I have tasted! At first I felt guilty for my ignorance, but after a short internet browse I realized that the coffees of this Latin American country have only recently piqued the interest of even discerning coffee professionals.

In fact, those from the Loja region – located in the southern part of the country near the borders with Peru – have begun to become objects of desire and thus achieve frighteningly high prices at auctions.

One such auction gem is the Santa Gertrudis Typica which comes from altitudes above 1650 meters and is the result of the «in vogue» double anaerobic method. Although the bold letters on Taf’s prestigious black bag say Typica, the small letters indicate that this is a coffee from the Typica Mejorado variety, a cross between Ethiopian heirloom and Red Bourbon that has no relation to the Typica that every serious coffee lover knows.

Of course the finesse and price of this coffee precluded espresso preparations, but choosing Tetsu Kasuya’s method yielded a filter coffee that took my breath away with both its finesse and its frighteningly -high yet perfectly integrated acidity. The initial sensation on the nose is that of mushrooms – a common and beloved feature of anaerobically fermented coffees – but as the coffee begins to cool it displays nice, juicy fruit and honey. Equally impressive is the palate, which despite its lightness has a great length and flavor that supercharges the mind with gunflint tea, peach, pineapple and red fruits nuances.

At these price levels the expectations are sky-high, yet this valuable offering from Loja not only stands up to the challenge but also with its unique character proves that the buzz surrounding this newly discovered terroir is not just a fluke. An awesome, distinguished coffee!

Santa Gertrudis Typica is a Taf creation, 210 6218172, price: €42/150gr, €280/kg.

Horeca 2023, Λίγα κρασιά πολλές σημειώσεις. (Μέρος 1) / Horeca 2023, Not a lot of wines but a lot of tasting notes! (Part 1)

For English text scroll down…

Αν και η Horeca είναι δίχως αμφιβολία η μεγαλύτερη επαγγελματική έκθεση του χώρου το κρασί δεν αντιπροσωπεύεται στο μέγεθος που αυτή επιτάσσει, τουλάχιστον σε σύγκριση με άλλα προϊόντα. Όμως ρεφάρει (και με το παραπάνω) την σχετικά  μικρή ποσότητα με υψηλή ποιότητα, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και φέτος, γεμίζοντας  πολλές σελίδες από το μπλοκάκι μου με εξαιρετικά κρασιά.  Αν και κρατάω σημειώσεις μόνο για τις πιο ενδιαφέρουσες από τις ετικέτες που δοκιμάζω ο μεγάλος αριθμός τους με εξανάγκασε σε επιλογή επί της επιλογής, με τον καρπό της να παρουσιάζεται στην συνέχεια.

Λευκά κρασιά.

Castel, Touraine Sauvignon Blanc 2020: Prestige Λίγηρα αλλά όχι τιμές Sancerre ή Pouilly Fume για αυτό το εκφραστικότατο και ξηρότατο λευκό, το οποίο γεμίζει το ποτήρι με νότες κίτρου, γκρέιπφρουτ και πιπί της γάτας. Μακρύ. +2 χρόνια. ( * * * )

Castello di Monsanto, Chardonnay Collezione 2020: Φόρος τιμής στον Fabrizio Bianchi αυτό το προσιτό (για τα Τοσκανέζικα standards!) λευκό. Αν και πλέον κατά 70% οινοποιείται σε inox, είναι ξηροκαρπάτο, βουτυράτο και λίγο τανικό. ( * * * )

Cono Sur, Reserva Especial Sauvignon Blanc 2022: Για μια ακόμη χρονιά εντυπωσιακό αυτό το Χιλιάνικο κρασί από την Casablanca. Επίμονα γλυκόξινο, έντονο στα αρώματα των μάνγκο και passion fruit και με όμορφη τιμή! ( * * * )

Felix Solis, Consigna Chardonnay 2021: Είναι δυνατόν να υπάρξει ένα εκρηκτικό Chardonnay με αρώματα ανανά και σπαραγγιού, ισορροπημένη γεύση και κόστος στα  4,5€; Ο πολυβραβευμένος Ισπανός Felix Solis απλώς απαντά “ναι”! ( * * ½ )

Ferrari, Maximum Blanc de Blancs NV: Το εκπληκτικό Chardonnay από το Trento θα φέρει σε δύσκολη θέση πολλές Σαμπάνιες. Ύψιστη φινέτσα και εξαιρετικό μάκρος για αυτή την cuvee που παραμένει για 30μήνες με τις οινολάσπες.  ( * * * ½ )

Kitrvs, Μαλαγουζιά 2022: Συνήθως η πρόταση του οινοποιείου της Πιερίας είναι χαμηλή σε αρωματικές εντάσεις αλλά υψηλή σε αγριάδα! Το ΄22 είναι ίσως πιο εκφραστικό και πιο πληθωρικό αλλά σίγουρα το ίδιο απολαυστικό! ( * * ½ )

Pierre Mignon, Champagne Grand Reserve NV: Οι 36μήνες με τις οινολάσπες και η ιδιαιτερότητα της χρήσης 80% Pinot Meunier στο blend προσδίδουν στην βασική ετικέτα του οίκου Mignon ξεχωριστή, μπισκοτένια μαλακότητα.  ( * * *  ½  )

San Leonardo, Vette 2021: Φτωχό value προσφέρει αυτό το Sauvignon Blanc από τους Δολομίτες. Όμως με τον αριστοκρατικό τρόπο που εκφράζει την gooseberry αγριάδα του με ξανα-υποχρεώνει να το συμπεριλάβω στις επιλογές μου… ( * * * )

Saouma, Inopia Blanc 2019: Τα λευκά του Ροδανού μπορεί να είναι πυκνά, μελένια και πληθωρικά, εύκολα όμως πέφτουν στον ύφαλο της πλαδαρότητας. Το Inopia για μια ακόμα χρονιά αποτελεί λαμπρή εξαίρεση με …καπνιστή βούλα!  ( * * * ½  )

Umani Ronchi, Casal di Serra 2020: Όσοι θεωρούν το Verdicchio del Castelli di Jesi λευκό νεράκι, πρέπει να δοκιμάσουν την επιλεγμένη πρόταση του παραγωγού- μύθου! Όγκος, επίμονο flavor λευκόσαρκων φρούτων, άριστα χωνεμένη οξύτητα. ( * * * )

Βιβλία Χώρα, Λευκό 2022: Πεντακάθαρη και γεμάτη από τραγανότητα πράσινης πιπεριάς η πρόσφατη κυκλοφορία του πασίγνωστου blend από την Καβάλα. Τυπικά ελαφρύ, καταφέρνει να συνδυάσει ιδανικά ισορροπία και δροσιά. ( * * ½ )

Βουρβουκέλη, Μαλαγουζιά 2022: Ο παραγωγός από την Ξάνθη προσφέρει μια ιδιαίτερα μοσχατίζουσα και ελαφριά εκδοχή της δημοφιλούς ποικιλίας, κάθε γουλιά της οποίας θυμίζει το σπάσιμο μιας τραγανής ρόγας στο στόμα. ( * * ½  )

Καραμολέγκος, Πυρίτης 2019: Μια κορυφαία Σαντορίνη από υπεραιωνόβια αμπέλια του Πύργου και του Μεγαλοχωρίου.  Ακόμα πολύ κλειστό, προς το παρόν κάνει επίδειξη μόνο του γευστικού πλούτου και της φοβερής αγριάδας του. ( * * * * )

Κώστα Λαζαρίδη, Domaine Semillon 2021: Ίσως το λιγότερο γνωστό από τα λευκά του σπουδαίου δραμινού παραγωγού, αυτό το βαρελάτο Semillon είναι μια βόμβα μελένιου όγκου και λιπαρότητας. Θα φθάσει στο peak του σε 10χρόνια! ( * * * ½ )

Κώστα Λαζαρίδη, Αμέθυστος Λευκός 2022: Και πάλι το εμβληματικό blend Sauvignon Blanc/Ασύρτικου είναι leader της πιο ανταγωνιστικής και εμπορικής κατηγορίας, αυτής των ελαφριών, τραγανών, αρωματικών λευκών. ( * * * )

Ροζέ κρασιά.

Chateau d΄ Esclans, Garrus 2020: Κάθε ροζέ που φιλοδοξεί να λέγεται “το καλύτερο του κόσμου” θα πρέπει να τα βάλει με το Garrus. Χαμηλές εντάσεις ορυκτών και λουλουδιών αλλά απίστευτα κρεμώδες και μακρύ.  ( * * * * ½  )

Chateau de Berne, La Grande Cuvee 2021: Το GC αποδεικνύει γιατί όλα τα ροζέ της Προβηγκίας δεν γεννιούνται ίδια! Μερικώς ωριμασμένο σε βαρέλι, αριστεύει στους τομείς όγκος, μάκρος και  τέλεια ενσωματωμένη οξύτητα. ( * * * ½  )

Βιβλία Χώρα, Ροζέ 2022: Αν και δεν έχει εμφιαλωθεί καιρό, το δημοφιλές αυτό ροζέ είναι κρυστάλλινα καθαρό αν και όχι ακόμα έντονο στα αρώματα του φραγκοστάφυλου. Μακρύ, όξινο και λίγο στυφό απαιτεί 1χρόνο στη φιάλη. ( * * * )

Καριπίδης, Pink Pull 2022: Ιδιαίτερο ως προς την ποικιλιακή του σύνθεση –μιας και προέρχεται αποκλειστικά από Sangiovese!- το ροζέ αυτό προσφέρει χαμηλές, σοφιστικέ αρωματικές εντάσεις και κατάξηρο, ελαφρώς τανικό στόμα. ( * * ½ )

---

Although Horeca is without a doubt the largest professional exhibition in the business, wine is not represented to the extent that it deserves, at least in comparison to other products. But it makes up for (and more than that) the relatively small quantity with high quality, a fact that was confirmed this year as well, filling many pages of my notebook with excellent wines. Although I only take tasting notes on the most interesting of the labels I try,  their sheer number forced me into choice upon choice, the result of which is presented below.

White wines.

Biblia Chora, White 2022: Crystal clear and full of green pepper crispness, the recent release of the famous blend from Kavala. Typically light, it manages to perfectly combine balance and freshness. ( * * ½ )

Castel, Touraine Sauvignon Blanc 2020: Loire prestige but no Sancerre or Pouilly Fume prices for this very expressive and bone dry white, which fills the glass with notes of citrus, grapefruit and pipi de chat. Long. +2 years. ( * * * )

Castello di Monsanto, Chardonnay Collezione 2020: Tribute to Fabrizio Bianchi this affordable (by Tuscan standards!) Chardonnay. Despite the fact that in recent years only the  30% is vinified in oak, the palate is nutty, buttery and a little tannic. ( * * * )

Cono Sur, Reserva Especial Sauvignon Blanc 2022: Another impressive vintage for this Chilean wine from Casablanca. Persistently sweet – sour, intense in the aromas of mango and passion fruit and bearing  a beautiful price as well! ( * * * )

Costas Lazaridis, Domaine Semillon 2021: Perhaps the least known of the great Drama-based  producer’s whites, this barrel-aged Semillon is a bomb of mellowness, full body and oily texture. It will reach its peak in 10 years! ( * * * ½ )

Costa Lazaridis, Amethystos White 2022: Once again the iconic Sauvignon Blanc/Assyrtiko blend is the quality leader of the most competitive and popular category, that of light, crisp, aromatic whites. ( * * * )

Felix Solis, Consigna Chardonnay 2021: Is it possible to have an explosive Chardonnay with aromas of pineapple and asparagus, balanced taste and a cost of €4.50? The multi-awarded Spaniard Felix Solis simply answers «yes»! ( * * ½ )

Ferrari, Maximum Blanc de Blancs NV: Stunning Chardonnay from Trento, capable to put many Champagnes to shame. Supreme finesse and excellent length of flavor for this cuvee that remains for 30 months on the lees. ( * * * )

Karamolegos, Santorini Pyritis 2019: A top-notch Santorini from centenarian-old vines of Pyrgos and Megalochori. Still very closed, for now it only shows off its rich flavor, terrific structure and awesome austerity. +10-15years. ( * * * * )

Kitrvs, Malagouzia 2022: Usually the proposal offering of the Pieria winery is low in aromatic intensity but high in austerity! ΄22 is perhaps more expressive and more exuberant but certainly just as enjoyable! ( * * ½ )

Pierre Mignon, Champagne Grand Reserve NV: The 36 months on the lees and the particularity of using 80% Pinot Meunier in the blend contributing a distinct, biscuit softness to Pierre Mignon’s classic label. ( * * * ½ )

San Leonardo, Vette 2021: The value for money that this Sauvignon Blanc from the Dolomites is offering is relatively poor. But the classy way it expresses its gooseberry wildness, forces me to include Vette in my selections for one more time… ( * * * )

Saouma, Inopia Blanc 2019: Rhône whites can be dense, mellow and buttery, but they can easily be crushed into the reef of flatness. Inopia’s recent vintage is (again!) a brilliant exception with…a smoky seal! ( * * * ½ )

Umani Ronchi, Casal di Serra 2020: Those who consider Verdicchio del Castelli di Jesi a kind of …white water, must try this selected label of the legend Umani Ronchi! Body, persistent white fleshed fruit flavor, perfectly merged acidity… ( * * * )

Vourvoukeli, Malagouzia 2022: The producer from Xanthi offers a particularly muscat-like, light bodied version of the popular variety, each sip of which is reminiscent of breaking a crispy grape in the mouth. ( * * ½ )

Rose wines.

Biblia Chora, Rosé 2022: Although it is recently bottled, this popular rosé is crystal clear although not yet expressive in the aromas of gooseberry. Long-lasting, acidic and a bit astringent it requires 1 year in the bottle. ( * * * )

Chateau d΄ Esclans, Garrus 2020: Any rosé that aspires to be called «the best in the world» has to compete with Garrus. Low mineral and floral intensities for this demi mui- aged blend, but incredible creaminess  and length. ( * * * * ½ )

Chateau de Berne, La Grande Cuvee 2021: La Grande Cuvee proves why all Provençal rosés are not created equal! Partially aged in barrel, it excels in the areas of suppleness, length and perfectly integrated acidity. ( * * * ½ )

Karipidis, Pink Pull 2022: Unique in terms of its varietal composition – as it comes exclusively from Sangiovese! – this rosé from Larisa region offers low yet sophisticated aromatic intensity and a dry, slightly tannic palate. ( * * ½ )

Πολλή… Πελοπόννησος! (Mέρος 2ο) / A lot of Peloponnese! (Part 2)

For English text scroll down…

Επιλογών συνέχεια από το Peloponnese Wine Festival 2023 που διοργάνωσαν από κοινού οι Winetuned και Vinnovation, με την λίστα αυτή τη φορά να περιλαμβάνει τις κόκκινες και τις γλυκές ετικέτες.

Ίσως  η κούραση από την δοκιμή όλων των περίπου 500 κρασιών της έκθεσης με οδήγησε σε εσφαλμένες κρίσεις και παραλείψεις, όμως παρόλαυτά νομίζω ότι οι παρακάτω προτάσεις αν μη τι άλλο θα προσφέρουν απόλαυση σε κάθε οινόφιλο που θα τις φέρει στο ποτήρι τους!

Ερυθρά  κρασιά.

Αντωνόπουλος, Cabernet Franc 2020: Εντυπωσιακές ερυθρές επιδόσεις για τον ιστορικό παραγωγό, που πιστοποιούνται από αυτή τη γεμάτη πράσινη πιπεριά και χόρτο πικάντικη cuvee. Δροσιά 800μέτρων και τανίνες για σεμινάριο. ( * * * ½ )

Αντωνόπουλος, Μαυροδάφνη –Merlot 2020: Όσοι αναζητούν λεπτότητα και φινέτσα ας κοιτάξουν αλλού. Όσοι πάλι αγαπούν τα μούσκλα θα βρουν εδώ ένα Hummer με συμπύκνωση, σώμα και απίθανες τανίνες κάτω από το καπό! ( * * * )

Θεοδωρακάκος, Μαυρούδι 2018: Γήινο και μπαχαρένιο, το εξαιρετικό Μαυρούδι προσφέρει φοβερή ισορροπία και μάκρος, κάνοντάς με να επιβεβαιώσω (ακόμα και σε απάνθρωπες συνθήκες) πρόσφατη υψηλότατη βαθμολογία μου. ( * * * ½ )

Κανακάρης, Merlot 10³ 2021: Υπέροχο ξανά αυτό το Merlot μεγάλου υψομέτρου (1000μ). Ελαφρύ και εκφραστικό στον χαρακτήρα του φραγκοστάφυλου, δεν γίνεται ούτε υδαρές ούτε επιθετικό, αλλά γοητευτικά ζουμερό! ( * * ½  )

Λαντίδης, Χρυσάμπελος 2021: Το μέσου βάρους Cabernet Sauvignon προτάσσει την ισορροπία και την γλυκόπιοτη παρουσία παρά την ισχυρή δομή. Α, και ο υπέροχος χαρακτήρας πράσινης πιπεριάς προσφέρεται ως bonus. ( * * ½  )

Μαρκόγιαννης, Τρίτων 2020: Βαρυφορτωμένη με σταφίδα και γλυκά λουλούδια αυτή η Μαυροδάφνη από την Ηλεία. Πυκνή και σαρκώδης, προσφέρει γενναιόδωρο flavor αλλά όχι γενναιόδωρη φινέτσα. +2-3 χρόνια. ( * * * )

Μέγα Σπήλαιο, Pinot Noir 2020: Ένα Pinot από τα σχεδόν 1000μέτρα το οποίο είναι γεμάτο ελαφράδα και δροσιά αλλά όχι αγουρίλα. Αφθονία στο φρούτο του που προδίδει το βαρέλι μόνο με λίγες τανινούλες στο τελείωμα.  ( * * * )

Μέγα Σπήλαιο, Gran Cave 2015: Σχεδόν Ροδανό θυμίζει στη μύτη αυτό το φοβερό ερυθρό, με ένα γλέντι μελανιού και γάζας να λαμβάνει χώρα στο ποτήρι. Αυστηρό και καλοδομημένο προσφέρει άφθονη φυτικότητα και μάκρος για 10ετία. ( * * * ½ )

Μερκούρη, Refosco Κλώνος Μερκούρη 2016: Το στυλ αυτής της σπουδαίας cuvee από τα παλαιότερα κλήματα του κτήματος είναι όξινο, αυστηρό και άγριο. Το΄16 δεν αποκλίνει και άρα διασφαλίζει ότι σε μια 10ετία θα είναι συγκλονιστικό! ( * * * ½ )

Μπίζιος, Νεμέα 2019: Η πρόταση του παραγωγού από τον Ασπρόκαμπο φωτίζει και πάλι την πλευρά του ώριμου, τανικού, καλοδομημένου Αγιωργίτικου. Παράλληλα είναι πυκνό και εκφραστικό στα αρώματα μαύρων φρούτων. Από το ΄28. ( * * * )

Μπουτάρης, SO₂ Files Αγιωργίτικο 2021: Εκφραστικό στα αρώματα  βιολέτας, μαλακό στις τανίνες, και ευχάριστα όξινο, αυτό το ελαφρύ αλλά όχι υδαρές κρασί χωρίς θειώδη ζητά σερβίρισμα Pinot Noir για να δώσει “αέρα”  Pinot Noir! ( * * ½  )

Παλυβός, Νόημα 16/17: Είναι η πρώτη φορά που αυτό το multi vintage blend –εδώ από τις χρονιές ΄16 και ΄17- έχει …Νόημα! Πληθωρικό, γλυκό και παντοδύναμο, μπορεί να δεχθεί κριτική μόνο για το έντονο αλκοόλ του. ( * * * )

Παπαϊωάννου, Νεμέα Παλαιά Κλίματα 2015: Η κλασσική ΠΟΠ ετικέτα φέρνει αρώματα κέδρου πλάι στα κοκκινόμαυρα φρούτα, σε ένα πολύπλοκο σύνολο. Η υψηλή αλκοόλη και οι έντονες τανίνες  υποστηρίζονται από φρέσκο φρούτο. ( * * *  )

Παρπαρούσης,  Προνόμιο2018: Η πιο πρόσφατη από τις ερυθρές ετικέτες της Πατρινής οινοποιίας είναι γεμάτη ώριμο φρούτο, βοτανικότητα και γλυκόξινη δομή. Ένα όμορφο ερυθρό που θα εντυπωσιάσει ακόμα περισσότερο σε μια 5ετία. ( * * * )

Ρίρα, Μετάβαση 2020: Αυτή η Μαυροδάφνη δεξαμενής δεν αριστεύει στους τομείς συμπύκνωση και γευστική διάρκεια. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την αρμονία, την γλυκόπιοτη φρεσκάδα και το ενδιαφέρον “φαρμακευτικό” μπουκέτο της. ( * *  ½ )

Σκούρας, Νεμέα Gran Cuvee 2018: Άφθονη κλάση και πολυπλοκότητα που πατούν σε πυκνό άρωμα βιολέτας και φραγκοστάφυλου, μέτριο σώμα και μακρά διάρκεια που ενισχύεται από λεπτοϋφασμένες τανίνες. Από το 2033! ( * * * ½  )

Σκούρας, Σύνορο 2019: Συνήθως πολύ καλό και ενίοτε εξαιρετικό το Σύνορο, με την εσοδεία του ΄19 να ανήκει στην τελευταία κατηγορία. Μελάνι, γραφίτης και στάχτη μπλέκουν με αυστηρότητα, μάκρος και κλάση. +8 χρόνια. ( * * * ½  )

Στροφιλιά,  Νεμέα Μαύρος Κώνος 2021: Η δεύτερη εσοδεία αυτής της πολυσυζητημένης ετικέτας έχει ανεβάσει το επίπεδο της συμπύκνωσης χωρίς να θυσιάσει στάλα από την mineral πολυπλοκότητα και την φινέτσα της. ( * * * ½ )

Στροφιλιά,  Γαλάρι 2020: Αγιωργίτικο, Petit Verdot και Tannat συμπράττουν για την πιο στιβαρή ετικέτα από τον διαμορφωμένο σε σύστημα Lyra αμπελώνα της Στροφιλιάς. Όξινο, τανικό και μακρύ, απαιτεί 5ετή παλαίωση. ( * * * ½ )

Τετράμυθος, Αγιωργίτικο 2022: Ιδιαίτερο αλλά κάθε χρονιά ομορφότατο αυτό το Αγιωργίτικο από τα Καλάβρυτα, βάζει αγριοκέρασο και πράσινη πιπεριά στο ποτήρι, μαζί με κρυστάλλινη ζουμεράδα και τανίνες για 3-5 χρόνια. ( * * ½ )

Τρουπής, Νεμέα 2021: Από τα πλέον καλοδομημένα και ταυτόχρονα δροσερά Αγιωργίτικα η ΠΟΠ πρόταση του παραγωγού από την Μαντίνεια, αρτύζει με όμορφες τανίνες το πυκνό, εξωστρεφές άρωμα βύσσινου και κερασιού. ( * * ½ )

 Τσέλεπος, Deux Collines 2020: Η καινούργια ετικέτα του παραγωγού από την Τεγέα βάζει λίγο Κολινιάτικο πλάι στο γνωστό από το Δίλοφος Bordeaux blend. Πυκνό και εκφραστικό, χάνει πόντους λόγω της άγριας τανικότητάς του. ( * * ½  )

Γλυκά  κρασιά.

Θεοδωρακάκος, Sweet 2015: Η πρώτη γλυκιά προσπάθεια του παραγωγού από την Λακωνία είναι λιαστή και έχει ωριμάσει για 2 χρόνια σε βαρέλι, αποκτώντας άρωμα mi cuit βερίκοκου και καραμελωμένου ροδάκινου με επίμονη στρογγυλάδα. ( * * * )

Μερκούρη, Belvedere 2017: Μια υπέροχη χρονιά για αυτή τη γοητευτική Malvasia. Το ντελικάτο όσο και χαρακτηριστικό άρωμα αρμπαρόριζας είναι εκφραστικό, το στόμα τέλεια ισορροπημένο ενώ το τελείωμα μαλακό και μακρύ. ( * * * ½ )

Μερκούρη, Χόρταις 2009:  Ένα από τα καλύτερα ερυθρά, γλυκά κρασιά της χώρας αυτή η λιαστή σύμπραξη Μαυροδάφνης και Μαύρης Κορινθιακής, γεμίζει το χώρο με φασκόμηλο και καραμέλα και το στόμα με βελούδινο μάκρος. ( * * * ½  )

---

The second part of my selected list from the Peloponnese Wine Festival 2023 -organized jointly by Winetuned and Vinnovation- includes the red and sweet labels.

Perhaps the fatigue of tasting all the 500 or so wines of the exhibition led me to misjudgments and omissions, but nevertheless I think that the following suggestions will at least bring pleasure to any wine lover who puts them in their glass!

Red wines.

Antonopoulos, Cabernet Franc 2020: Impressive reds for the historic producer of Achaia, evidenced by this green bell pepper and freshly cut grass- dominated, spicy cuvee. Freshness thanks to 800meters vineyard and near perfect tannins. ( * * * ½ )

Antonopoulos, Mavrodafni -Merlot 2020: Those looking for delicacy and finesse should look elsewhere. Those who love muscle will find here a Hummer with concentration, body and incredible tannins under the hood! ( * * * )

Bizios, Nemea 2019: The proposal of the producer from Asprokambos again illuminates the style of ripe, tannic, well-structured Agiorgitiko. At the same time, it is dense and expressive in the aromas of black fruits. Best from ΄28. ( * * * )

Boutari, SO₂ Files Agiorgitiko 2021: Expressive in violet aromas, soft in tannins, and pleasantly acidic, this light but not watery sulphure-free wine calls for a Pinot Noir serving to give Pinot Noir character! ( * * ½ )

Kanakaris, Merlot 103 2021: Highly enjoyable –again! – this high altitude (1000m) Merlot. Light and expressive in the gooseberry character, it becomes neither watery nor aggressive, but charmingly juicy! ( * * ½ )

Lantides, Goldvine Red 2021: Medium-bodied Cabernet Sauvignon aged in barrels for 14 months that favors balance and a sweet-drinking presence over strong structure. Oh, and the lovely green bell pepper character comes as a bonus! ( * * ½ )

Markogianni, Triton 2020: This Mavrodaphni from Ilia, is heavily scented with raisins and sweet flowers. Dense and meaty, it offers generous flavor but not generous finesse. +2-3 years. ( * * * )

Mega Spileo, Pinot Noir 2020: A Pinot from almost 1000meters which is full of lightness and freshness but not under-ripeness. The fruit is very generous while the oak maturation is hardly betrayed by a dash of tannins in the finish. ( * * * )

Mega Spilaio, Grand Cave 2015: This awesome red is almost reminiscent of Rhône on the nose, with a feast of ink and medicinal aromas. Rigorous and well-structured, it offers plenty of vegetal character and 10-year ageing potential. ( * * * ½ )

Merkouri, Refosco Clone Merkouri 2016: The style of this great cuvee from the estate’s oldest vines is acidic, austere and wild. ΄16 does not deviate and therefore ensures that in 10 years it will be sensational! ( * * * ½ )

Palivos, Noema 16/17: It is the first time that this multi vintage blend -here from the ΄16 and ΄17 harvests- has …Noema (makes sense)! Powerful, hearty and concentrated, it can only be criticized for its intense alcohol. ( * * * )

Papaioannou, Nemea Palea Klimata 2015: The classic PDO label brings aromas of cedar alongside red-black fruits, in a complex ensemble. The alcohol may be intense and the tannins tough, but at least both are supported by generous fruit. ( * * * )

Parparousi, Prerogative 2018: The latest of the Patras’s winery red releases is full of ripe fruit, herbaceousness  and sweet -sour structure. A vigorous red that will impress even more in 5 years. ( * * * )

Rira, Transition 2020: This inox vinified Mavrodaphne does not excel in the areas of concentration and length of flavor. However, the same is not true for its harmony, sweet freshness and distinguished «medicinal» bouquet. ( * * ½ )

Skouras, Nemea Gran Cuvee 2018: Abundant class and complexity underpinned by dense violet and blackcurrant aromas, medium body and long finish enhanced by fine grained  tannins. Open this top-notch Nemea from 2033! ( * * * ½ )

Skouras, Synoro 2019: Synoro is always very good or excellent, with the ΄19 vintage belonging to the latter category. Ink, graphite and ash mix with rigor, length and class in this Cabernet Franc, Merlot and Agiorgitiko blend. +8 years. ( * * * ½ )

Strofilia, Nemea Black Cone 2021: The second vintage of this much talked about label has raised the level of concentration without sacrificing a drop of its mineral complexity and finesse. ( * * * ½ )

Strofilia, Galari 2020: Agiorgitiko, Petit Verdot and Tannat collude for Strofilia most robust label, sourced  from its Lyra trailed vineyard in high altitude Aprokampos. Acidic, tannic and long, it requires 5 years of aging. ( * * * ½ )

Tetramythos, Agiorgitiko 2022: Distinguishable but equally beautiful every year, this Agiorgitiko from Kalavryta brings wild cherry and green bell pepper in the glass, along with crystal juiciness and tannins for 3-5 years. ( * * ½ )

Theodorakakos, Mavroudi 2018: Earthy and spicy, the excellent Mavroudi offers great balance and length, making me confirm (even in inhumane conditions) my recent top rating. ( * * * ½ )

Troupi, Nemea 2021: Among the most well-structured and at the same time fresh wines from Agiorgitiko, the PDO proposal of the producer from Mantinia, complements with beautiful tannins the dense, expressive aroma of sour and sweet cherries. ( * * ½ )

  Tselepos, Deux Collines 2020: The new label of the producer from Tegea adds a dash of the rare Koliniatiko grape to his classic Bordeaux blend already used in Dilofos. Dense and expressive, though very astringent. ( * * ½ )

Sweet wines.

Theodorakakos, Sweet 2015: The first sweet effort of the Laconian producer is sun-dried and matured for 2 years in barrel, acquiring a mi cuit aroma of apricot and caramelized peach as well as a persistent round palate. ( * * * )

Mercouri, Belvedere 2017: A wonderful year for this charming Malvasia. The delicate and characteristic aroma of lemon pelargonium is expressive, the palate perfectly balanced while the finish is long and velvety. ( * * * ½ )

Mercouri, Hortais 2009: One of the best red, sweet wines of the country, this sun- dried blend of Mavrodaphne and Black Corinthiaki varieties fills the space with sage and caramel nuances and the mouth with intense hazelnut suppleness. ( * * * ½ )

Πολλή… Πελοπόννησος! (Mέρος 1ο) / A lot of Peloponnese! (Part 1)

For English text scroll down…

Το Peloponnese Wine Festival 2023 άνοιξε το ραμαζάνι των γευστικών παρουσιάσεων την χρονιάς. Με οργανωτές τις Winetuned και Vinnovation προσέφερε την ευκαιρία στους οινόφιλους να δοκιμάσουν περισσότερα από 500 κρασιά και εγώ δεν έχασα ούτε μία!

Τα κρασιά που μου τράβηξαν ιδιαίτερα την προσοχή –και τα οποία θα παρουσιαστούν σε 2 μέρη- μπορεί να φαντάζουν πολλά ωστόσο δεν αντιπροσωπεύουν ούτε το 15% όλων όσων δοκίμασα. Βέβαια μετά από 1000 και πλέον γουλιές οποιαδήποτε βαθμολογία μόνο ως προτροπή για δοκιμή θα πρέπει να εκληφθεί!

Λευκά κρασιά.

Γκιούλης, Sauvignon Gris 2020: Παντελώς μεταμορφωμένος προς το καλύτερο ο παραγωγός από το Κλημέντι, με το άγριο, γεμάτο gooseberry και πιπεριά Sauvignon Gris του να ρεφάρει την αρωματική φειδώ με εντυπωσιακά άγριο στόμα. ( * * ½  )

Κανακάρης, Μαλαγουζιά 10³ 2022: Ελαφρύ αλλά μπολιασμένο με υπέροχη δροσιά από τα 1000μέτρα, αυτή η Μαλαγουζιά από την Αιγιάλεια είναι εκφραστική στα αρώματα της πιπεριάς, νευρική αλλά και αρκετά επίμονη στο στόμα. ( * * * )

Κιντώνη, Sauvignon Blanc 2022: Εντυπωσιακές οι επιδόσεις του οινοποιείου στα λευκά, κάτι που πιστοποιεί αυτό το Best Buy SB. Ισορροπημένο, τραγανό αλλά όχι υπερβολικά όξινο, προσφέρει τόνους ντελικατέτσας με μόλις 8€. ( * * ½ )

Λαντίδη, Ergo Sauvignon Blanc 2022: Για μια ακόμα χρονιά το Ergo αποτελεί έναν άξιο εκ Πελοποννήσου  εκπρόσωπο της ποικιλίας, αφού συνδυάζει φρεσκάδα, ελαφράδα και αγριάδα πράσινου σμέουρου. Θέλει βέβαια 3-5 μήνες… ( * * ½  )

Μαρκόγιαννη, Βοριάς και Ήλιος Ριτινίτης2022: Μια από τις καλύτερες προσπάθειες ελαχίστων παρεμβάσεων αυτή η Ρετσίνα, που χαρακτηρίζεται από μάκρος, μύτη μαγιάς και ζυμαριού και απουσία …ρετσινιού! ( * * * )

Μέγα Σπήλαιο, Κτήμα Λευκό 2018: Το blend από Ασύρτικο και Λαγόρθι θυμίζει Riesling λόγω του εκρηκτικού πετρόλ και μελένιου  χαρακτήρα του. Το βανιλάτο στόμα προδίδει το βαρέλι, ωστόσο το Κτήμα είναι υπέροχα μακρύ. ( * * * )

Μέγα Σπήλαιο, Cuvee ΙΙΙ 2021: Η σύμπραξη Ασύρτικου, Chardonnay και Μαλαγουζιάς οδηγεί σε ένα ισορροπημένο λευκό γεμάτο μνήμες βουτύρου, αγιοκλήματος και κίτρου. Προφανώς είναι όξινο, μαζί όμως και φιλικό… ( * * ½  )

Μερκούρη, Καλλιστώ2021: Αυτό το μονοποικιλιακό Ασύρτικο είναι ακόμα νέο, ωστόσο έχει αρχίσει να αποκαλύπτει γκρέιπφρουτ και ορυκτά στην μύτη. Το σώμα του είναι μέτριο και το γεμάτο αυστηρότητα  νεύρο του άφθονο. ( * * ½ )

Μπαϊρακτάρη, Μονόλιθος 2021: Όλα τα λευκά του οινοποιείου της Νεμέας ήταν πειστικά, ωστόσο το βασικό blend του με κέρδισε περισσότερο με τα λευκόσαρκα φρούτα του, την γλυκόξινη γεύση και την ελαφροπάτητη ισορροπία του. ( * * ½  )

Οινοποιητική Μονεμβασιάς,  Κυδωνίτσα2021: Στην μύτη, εύκολα θα μπορούσε να στοιχηματίσει κανείς ότι πρόκειται για Sauvignon Blanc. Όμως το στόμα επαναφέρει την τάξη προσφέροντας μέτριο σώμα και μετρημένη δροσιά. ( * * ½  )

Πυργάκη Οινοποιείο, Κρυφή Λίμνη2022: Αν κανείς κάνει τις αναγωγές το όνομα αυτού του Sauvignon Blanc φαντάζει ταιριαστό αφού προσφέρει την δροσιά μιας λίμνης, η οποία μάλιστα είναι καλά κρυμμένη από τον μέσο οινόφιλο! ( * * ½  )

Ρούβαλης, Ασπρολίθι2021: Η εξωτερική εμφάνιση αλλάζει όμως το εσωτερικό του πλέον εμβληματικού Ροδίτη παραμένει πάντα το ίδιο  υπέροχο! Ορυκτό και ελαφρύ, ισορροπεί απίστευτα ανάμεσα στο νεύρο και την στρογγυλάδα. ( * * ½ )

Σκούρας, Salto 2021: Ακόμα πολύ νέο και ασύνδετο αυτό το Μαυροφίλερο παρουσιάζεται όξινο, άγουρο και λεμονάτο. Όσοι θεωρούν ότι η ποικιλία δεν παλαιώνει ας κρατήσουν μια φιάλη ως το ΄28 και θα αλλάξουν γνώμη! ( * * ½  )

Στροφιλιά,  Classy 2022: Αλλαγμένο σε όνομα αλλά και σε ποικιλιακή σύνθεση το βασικό λευκό της Στροφιλιάς κέρδισε και άλλους λίγους πόντους σε εκφραστικότητα και τσαχπινιά χωρίς να απολέσει στάλα από την γευστική του διάρκεια. ( * * ½  )

Τετράμυθος, Μαλαγουζιά 2022: Αν και το ιδιαίτερα ελαφρύ κρασί είναι τόσο νέο που μυρίζει περισσότερο μπανάνα και ελάχιστα κίτρο, ήδη δείχνει τα δόντια της ορυκτότητας και της μακριάς επίγευσης. Από το ΄24. ( * * ½ )

Τσέλεπος, Μελισσόπετρα2022: Πιο πληθωρικό και μαλακό από άλλες χρονιές το κλασσικό αυτό Gewurztraminer από τους σχιστόλιθους της Αρκαδίας διαθέτει μύτη τζίντζερ και ροδόνερου αλλά και πικάντικο γευστικό χαρακτήρα. ( * * ½  )

Sellas, Sauvignon Blanc 2022: Εξαιρετική ποικιλιακή έκφραση προσφέρει το οινοποιείο Sellas, τιμολογώντας μάλιστα ελάχιστα! Ελαφρύ, άγριο και εκφραστικό στα αρώματα gooseberry και κίτρου, γεμίζει με δροσιά το ποτήρι! ( * * ½ )

Ροζέ κρασιά.

Γαία, 4-6h 2022: Για μια ακόμα χρονιά το πιο ανοιχτόχρωμο από τα ροζέ της Γαίας είναι και το πλέον αυστηρό, άγριο και μακρύ. Μέτριο σε σώμα και γεμάτο αρώματα πετροκέρασου θα “ανοίξει” σε μερικούς μήνες. ( * * * )

Ζαχαριά, Lexis Gris 2022: Άλλο ένα υπέροχο ροζέ Μοσχοφίλερο που εκφράζει το μαλακό, κρεμώδες στυλ. Ο χαρακτήρας του ποτ πουρί κυριαρχεί σε μύτη και στόμα ενώ η γλυκιά αίσθηση είναι παρούσα από την αρχή ως το τέλος. ( * * ½  )

Μερκούρη, Λαμπαδίας 2021: Ο Λαμπαδίας έχει εξελιχθεί σε ιδιαίτερα δυνατό χαρτί του οινοποιείου της Ηλείας. Σύμπραξη Αγιωργίτικου και Syrah, αρτύζει την πληθωρικότητά του με οξύτητα, ορυκτότητα και flavor Φραγκοστάφυλου. ( * * * )

Παναγιωτόπουλος, Cube 2021: Ένα πολύ όμορφο όσο και τυπικό Grenache Rouge από την Μεσσηνία, με το άρωμα να κυριαρχείται από τα αποξηραμένα φρούτα και λουλούδια. Ισορροπημένο, αλλά με ιδανικές δόσεις οξύτητας. ( * * ½  )

Παρπαρούσης, Λωτός 2021: Ένα από τα πλέον βελούδινα και κρεμώδη ροζέ της χώρας, ο Λωτός δεν σου δίνει την αίσθηση ότι προέρχεται από Cabernet Sauvignon. Το ίδιο ισχύει και για το αποξηραμένο μπουκέτο, ποιός όμως νοιάζεται;   ( * * * ½  )

Σταυρόπουλος, Coralli 2022: 6 ώρες εκχύλισης ευθύνονται για αυτό το εκρηκτικό (για μια ακόμη φορά) Μοσχοφίλερο. Τριαντάφυλλο και λουκούμι κάνουν πάρτι αρωματικά, ενώ η υπέροχη οξύτητα προσδίδει άγρια δροσιά. ( * * ½ )

Στροφιλιά, Οδίτης 2022: Από τον διαμορφωμένο σε σύστημα Lyra ιδιόκτητο αμπελώνα της Στροφιλιάς, ο Οδίτης είναι ένα από τα πλέον σοφιστικέ ροζέ της χώρας. Mineral, αυστηρό και γεμάτο νεύρο, απαιτεί χρόνο στην φιάλη. ( * * * )

Τρουπή, Τομή Ροζέ 2022: Πολύ λεμονάτο και άγριο το Τομή προσφέρει και πάλι άφθονη φινέτσα, γευστικό μάκρος και ντελικάτη δύναμη. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα κλειστό σίγουρα θα ωφεληθεί από μια 12μηνη παλαίωση. ( * * * )

Τσέλεπος, Gris de Nuits 2022: Η λέξη “αυστηρότητα” είναι η πλέον κατάλληλη για να χαρακτηρίσει αυτό το κρασί.  Ίσως ασυνήθιστη για Μοσχοφίλερο, όμως ορθή για να περιγράψει το όξινο μάκρος και τον  άγουρο  λευκόσαρκο χαρακτήρα. ( * * * )

---

The Peloponnese Wine Festival 2023 opened the year’s Ramadan of wine tastings. Organized by Winetuned and Vinnovation, it offered wine lovers the opportunity to taste more than 500 wines and I didn’t miss a single one!

The wines that particularly caught my attention – and which will be presented in 2 parts – may seem like a lot, but they do not even represent 15% of everything I tasted. Of course after 1000+ sips any rating just as a prompt to try should be taken for granted!

White wines.

Gioulis, Sauvignon Gris 2020: The producer from Clementi has completely transformed for the better, with his full of gooseberry and pepper Sauvignon Gris counterbalancing the muted nose with an impressively wild palate. ( * * ½ )

Kanakaris, Malagouzia 10³ 2022: Light but grafted with a wonderful freshness from the 1000 meters altitude, this Malagouzia from Aegialia is expressive in the aromas of green bell pepper, nervous but also quite persistent in the aftertaste. ( * * * )

Kintonis, Sauvignon Blanc 2022: The winery’s performance in whites is impressive, as evidenced by this Best Buy Sauvignon Blanc. Balanced, crisp but not overly acidic, it offers tons of delicacy for just €8. ( * * ½ )

Landidis, Ergo Sauvignon Blanc 2022: For one more time, Ergo is a worthy varietal representative from Peloponnese, since it combines freshness, lightness and  gooseberry crispiness. Of course, it needs 3-5 months… ( * * ½ )

Markoyannis, Vorias and Helios Ritinitis 2022: One of the best efforts of minimal intervention winemaking, this Retsina is characterized by yeast and dough nose, very good length and absence of …resin! ( * * * )

Mega Spilaio, Domain Lefko 2018: This Assyrtiko and Lagorthi blend is reminiscent of Riesling due to its explosive petrol and honey character. The vanilla flavor may betrays the use of oak, yet the Domain is wonderfully long. ( * * * )

Mega Spilaio, Cuvee III 2021: The partnership of Assyrtiko, Chardonnay and Malagouzia leads to a balanced white full of butter, honeysuckle and citrus nuances. Obviously it’s acidic, but at the same time friendly on the mouth… ( * * ½ )

Merkouri, Callisto 2021: This single-varietal Assyrtiko is still young, but has begun to reveal grapefruit and minerals on the nose. The body is medium and its austerity accented for the next couple of years… ( * * ½ )

Bairaktari, Monolithos 2021: All the whites from the Nemea winery were convincing, however its basic blend won me over more with its white-fleshed fruit, sweet-sour taste and light- bodied balance. ( * * ½ )

Monemvasia Winery, Kydonitsa 2021: On the nose, one could easily bet that this is a Sauvignon Blanc. But the mouth put the wine back on its …Kydonitsa rails by offering medium body and fresh creaminess. ( * * ½ )

Pyrgaki Winery, Hidden Lake 2022: If one makes the deductions, the name of this Sauvignon Blanc seems fitting since it offers the freshness of a lake, which is actually well hidden from the radars of the average wine lover! ( * * ½ )

Rouvalis, Asprolithi 2021: The label may have changed yet the content of this iconic Roditis bottle remains always wonderful! Mineral and light bodied, it balances incredibly between nerve and roundness. + 2-3 years. ( * * ½ )

Skouras, Salto 2021: Still very young and disintegrated this Mavrofilero appears acidic, unripe and lemony. Those who think that the variety does not age should keep a bottle until ΄28 and they will change their minds! ( * * ½ )

Strofilia, Classy 2022: Changed in name but also in varietal composition, Strofilia’s basic white label gained a few more points in expressiveness and punch without losing a drop of its flavor persistency. ( * * ½ )

Tetramythos, Malagouzia 2022: Although the particularly light wine is so young that it smells more of banana and less of citrus, it already show off its minerality and long aftertaste. Better opened from 2024… ( * * ½ )

Tselepos, Melissopetra 2022: More exuberant and softer than other vintages, this classic Gewurztraminer from the slates of Arcadia has a nose of ginger and rosewater, but also a spicy flavor character. ( * * ½ )

Sellas, Sauvignon Blanc 2022: Excellent varietal expression offered by the Sellas winery at a surprisingly low price! Light, wild and expressive in the aromas of gooseberry and citrus, it fills the glass with freshness! ( * * ½ )

Rose wines.

Gaia, 4-6h 2022: For another year the palest coloured of Gaia’s rosés is also the most austere, nervous  and long lasting. Medium in body and full of stone cherry aromas it will «open» in a few months. ( * * * )

Zacharias, Lexis Gris 2022: Another lovely Moschofilero rosé that expresses the soft, creamy style. The potpourri character dominates the nose and mouth while the sweet sensation is present from start to finish. ( * * ½ )

Merkouri, Lampadias 2021: Lampadias has been evolved into a particularly strong card of the Ilia’s winery collection. A blend of Agiorgitiko and Syrah, complements its sensuousness with acidity, minerality and gooseberry flavor. ( * * * )

Panagiotopoulos, Cube 2021: Very beautiful and typical Grenache Rouge from Messinia region, full of dried fruits and flowers bouquet. Balanced, but with ideal doses of acidity. ( * * ½ )

Parparousis, Lotus 2021: One of the most velvety and creamy rosés in the country, Lotus palate does not give you the impression that it comes from Cabernet Sauvignon. The same goes for the dried bouquet, but who cares? ( * * * ½ )

Stavropoulos, Coralli 2022: 6 hours of extraction are responsible for this explosive (once again) Moschofilero. Rose and Turkish Delight setting up an aromatic fest and  fantastic acidity enhances the zestful palate. ( * * ½ )

Strofilia, Oditis 2022: From the privately owned Strofilia vineyard designed in the Lyra trailing system, Oditis is one of the most sophisticated rosés in the country. Mineral, firm and austere, it needs time in the bottle. ( * * * )

Troupi, Tomi Rosé 2022: Very lemony and sour, Tomi again offers plenty of finesse, long flavor and delicate power. Although not particularly backward, it would certainly benefit from a 12 month aging. ( * * * )

Tselepos, Gris de Nuits 2022: The word “austerity” is the most appropriate to describe this wine. Perhaps an unusual term for a wine made of Moschofilero, but apt to describe the acidic long and unripe white-fleshed character. ( * * * )

Bokasso #1: Αιθιοπικοί προβληματισμοί… / Bokasso #1: Ethiopian con(fusion)…

For English text scroll down…

Βαθμολογία:  Εσπρέσο * * * Φίλτρο * * *

Μετά την ομορφιά του  Sakicha δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην προμήθεια του Bokasso, ελπίζοντας να γευτώ άλλη μια εξαιρετική Αιθιοπία. Βέβαια ο πλυμένος αυτός καφές από τις heirloom ποικιλίες της χώρας προέρχεται από την περιοχή Shidamo, με τον τοπικό συνεταιρισμό να καλλιεργεί τα δέντρα σε υψόμετρα 2000 μέτρων.

Ο εν λόγω καφές ήταν καβουρντισμένος για espresso, οπότε ξεκίνησα από αυτή την παρασκευή την γνωριμία μαζί του. Η μύτη του  Bokasso διαθέτει μέτρια ένταση και συμπύκνωση ωστόσο παρουσιάζεται λίγο μπερδεμένος αρωματικά. Βέβαια μπορεί κανείς να διακρίνει νότες  μαύρων φρούτων, μελάσας και βοτάνων, ωστόσο η αιθέρια αίσθηση αλλά και η τυπικότητα ενός καλού  Αιθιοπικού καφέ δεν υπάρχουν μέσα στο φλιτζάνι. Όμως τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στο στόμα, με την high altitude οξύτητα να τσακίζει κόκαλα. Όμως αυτή παρουσιάζεται ξεκομμένη από το κυρίως σώμα του καφέ και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα επιθετική, ενώ και το flavor δεν δρέπει δάφνες έντασης.

Ανάλογες είναι και οι εντυπώσεις στο brew, με την οξύτητα του καφέ να “χωνεύεται” μόνο αν κανείς επιλέξει την μέθοδο Osmotic flow. Με αυτήν ο καφές όχι μόνο μαλακώνει αλλά ανεβάζει και τα τυπικά αρώματα earl grey, χωρίς βέβαια να αποκτά κάποιο αξιόλογο μάκρος ή/ και επίγευση.

Η Αιθιοπία είναι ικανή για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο και σίγουρα ο Bokasso δεν θα προσφέρει το πρώτο. Βέβαια θα βάλει στο φλιτζάνι περισσότερες αρετές από ένα εμπορικό blend της σειράς, ωστόσο δεν θα προσφέρει τις συγκινήσεις που κανείς αναμένει από  την κορυφαία πλην απόλυτα ασταθή βασίλισσα του καφέ.

Ο Bokasso #1 είναι μια δημιουργία των Hand Pickers, 210 4817530, ενδ. τιμή: 14,10€/300gr, 47€/kg.

---

Score: Espresso * * *  Brew * * *

After the sheer beauty of Sakicha I could not resist to purchase the Bokasso #1, hoping to taste another excellent Ethiopia. Τhis washed coffee from the country’s heirloom varieties comes from the Shidamο region, where the farmers of the local cooperative cultivating the trees at an altitude of 2000 meters.

The coffee in question was roasted for espresso, so I started from this preparation the …relation with it. Bokasso’s nose has moderate intensity and concentration; however it presents itself as a bit muddled and without aromatic definition. Of course one can distinguish black fruits, molasses and herbs nuances, but the ethereal feeling and typicity of a good Ethiopian coffee are not present in the cup. Moreover, things aren’t any better on the palate as the bone-crunching high-altitude acidity is dis-intergraded from the main body of the coffee and is therefore particularly aggressive, while the flavor does not reap laurels of intensity

I have the same feeling when brewing, with the acidity of the coffee being «digested» only if I selected the Osmotic flow method. With it, the coffee not only softens but also highlights the typical earl gray aromas, without of course acquiring any significant length and/or aftertaste.

Ethiopia is capable of the best as well as the worst and Bokasso will certainly not provide the former. Of course, it will put more virtues in the cup than a commercial blend, but it will not offer the emotions that one expects from the top but completely inconsistent queen-country of coffee.

Bokasso #1 is a Hand Pickers creation,, 210 4817530, price: 14,10€/300gr, 47€/kg.

Χρονικό Οινοκριτικής #53: Μπαϊρακτάρη Κτήμα, Thesis Μαλαγουζιά / Wine Critic Chronicle #53: Bairaktaris Ktima, Thesis Malagouzia 2022

For English text scroll down…

Βαθμολογία: * * ½  

Η Νεμέα είναι μια από τις πιο ανταγωνιστικές περιοχές της Ελλάδας με την ποιοτική σχέση μεταξύ των οινοποιείων να μεταβάλλεται συνεχώς. Ένας από τους παραγωγούς που δίχως αμφιβολία έχει κάνει μεγάλα βήματα την τελευταία 5ετία είναι το Κτήμα Μπαϊρακτάρη που εκμεταλλεύεται περίπου 170 στρέμματα, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι ιδιόκτητο.

Μια ετικέτα ενδεικτική του μοντέρνου προσώπου του είναι το Thesis, μια Μαλαγουζιά που προέρχεται από ένα αμπελώνα 40 ετών στα ορεινά (650μ) του νομού Κορινθίας. Μια cuvee που ναι μεν δεν έχει νιώσει το άγγιγμα της δρυός αλλά ωστόσο έχει παραμείνει για μερικούς μήνες με τις φίνες οινολάσπες.

Η νεότητα του πολύ ανοιχτόχρωμου κρασιού προδίδεται από τις έντονα πράσινες ανταύγειες του αλλά και από το σχετικά κλειστό πλην τυπικό άρωμα αχλαδιού αλλά και ροδοπέταλων. Η ανθώδης διάσταση της ποικιλίας επιβεβαιώνεται και στο στόμα, έστω και αν το άρωμα των λευκόσαρκων φρούτων είναι αυτό που κυριαρχεί, ενώ η καλή οξύτητα προσδίδει την τσαχπινιά που κανείς αποζητά από μια Μαλαγουζιά στο κατά τα άλλα ισορροπημένο σύνολο.

Οι 8-10ºC μάλιστα θα την φωτίσουν ακόμα περισσότερο ενώ το Stolzle Exquisit White 35cl θα καταδείξει για μια ακόμα φορά την αγάπη της ποικιλίας για πολύ μικρά ποτήρια. Τα ορεκτικά και οι σαλάτες σίγουρα θα αποδειχθούν οι καλύτερες παρέες για το Thesis, με τα σπαράγγια, τους κολοκυθοκεφτέδες και τις τηγανιτές γαρίδες να αριστεύουν στο pairing.

Η πρόταση αυτή από το οινοποιείο της Νεμέας είναι καλοφτιαγμένη, τυπική της ποικιλίας και σύγχρονη στο στυλ και ως εκ τούτου δίχως αμφιβολία θα ικανοποιήσει κάθε φίλο της Μαλαγουζιάς. Προφανώς θα γίνει ακόμα καλύτερη μετά από 6-9μήνες στη  φιάλη, όμως ακόμα και σήμερα αποτελεί μια εξαιρετική εναλλακτική για όσους αναζητούν μια πρόταση έξω από τα συνήθη και πολυφορεμένα.

---

Score: * * ½ 

Nemea is one of the most competitive regions in Greece with the quality relationship between wineries constantly changing. One of the producers that without a doubt have made great strides in the last 5 years is the Bairaktaris Estate that cultivates around 17ha, most of them privately owned.

A label indicative of its renewed profile is Thesis, a Malagouzia that comes from a 40-year-old vineyard in the highish (650m) of Corinthia region. A cuvee that has not felt the touch of wood but has remained for a few months with its fine lees.

The youth of the very light colored wine is betrayed by its intense green highlights but also by the relatively muted but typical aroma of pear and rose petals. The floral dimension of the variety is also confirmed in the mouth, even if the white-fleshed fruit dominates the flavor, while the good acidity contributed to the freshness and crispiness that one seeks in a Malagouzia, completing the balanced palate.

8-10ºC will strengthen the vibrancy even more, while Stolzle Exquisite White 35cl will demonstrate once again the variety’s preference for very small glasses. Appetizers and salads will certainly prove to be the best companions for Thesis, with asparagus, zucchini meatballs and fried shrimp offering excellent pairings.

This label from the Nemea winery is well-crafted, typical of the variety and contemporary in style and will therefore without a doubt satisfy any Malagouzia fan. Obviously it will get even better after 6-9 months in the bottle, but even today it is an excellent alternative for those looking for a proposal outside the usual and well-worn.